در حالی که خشونت ها در کشور همچنان از غیر نظامیان قربانی میگیرد، مسؤلان در شفاخانه ایمرجنسی کابل امروز جمعه گفته اند که این نهاد در جریان شش ماه گذشته دست کم ۱۵۹۲ غیر نظامی زخمی را تحت درمان قرار داده است و ۳۳ درصد قربانیان را کودکان زیر سن ۱۴ سال تشکیل میدهد.

بیشتر از چهل تن از زخمی های تظاهرات جنبش روشنایی که شنبه گذشته آماج یک حمله مرگبار انتحاری قرار گرفتند نیز در این شفاخانه زیر علاج استند.

ظاهر، ادامه جنگ ها و خشونت ها در مناطق مختلف کشور در کنار نظامیان، غیر نظامیان بسیاری را کشته و یا زخمی ساخته است. تنها شفاخانه ایمرجنسی در کابل در شش ماه گذشته صدها تن از این زخمیان را پذیرفته و زیر درمان قرار داده است. سی و سه درصد این زخمیان مانند این دخترک کوچک زیر سن چهارده سال قرار بوده اند.

فوزیه که ۱۴ سال دارد یکی از تن از کسانی است که در اثر انفجار یک سر گلوله هاوان که آن را با اسباب بازی کودکانه اش اشتباه گرفته بود پاهایش را از دست داد.

فاطمه مادر کلان فوزیه گفت: "در خانه ما یک هاوان بود و این دخترک رفت و گرفت و بازی می کرد با هاوان که ما صدای انفجار شنیدیم و دیدیم که فوزیه زخمی شد و پاهایش قطع شدند."

یکی از مسوولان شفاخانه ایمرجنسی در کابل به طلوع نیوز گفت: "در شش ماه اخیر ما یک هزار و پنجصد و نود و دو زخمی را در شفاخانه خود درمان کرده ایم که سی و سی درصد آنها کودکان کمتر از چهارده سال بوده اند. آنها توسط انفجار ماین ها و یا شلیک موشک ها زخمی شده اند."

در غرب کابل نیز خانواده عبدالله ضمیری یک دانشجوی پزشکی در کابل که در حمله بر معترضان جنبش روشنایی کشته شد، از حکومت امنیت می خواهند تا جوانان و کودکان بیشتری قربانی این حمله ها نشوند.

عبدالخلیل پدر عبدالله ضمیری گفت: "بچه ام به من گفت که من حق خود را می خواهم و برای حق گرفتن به تظاهرات می روم او رفت و جسدش را به ما آوردند. تا به کی جوانان ما کشته شوند. عبدالله تازه فارغ می شد و داکتری می خواند اما نگذاشتند که درس هایش را تمام کند."

مادرش هنوز هم برای فرزندش اشک می ریزد. یک پسر دیگرش نیز زخم برداشته و در شفاخانه است.

صفیه مادر عبدالله ضمیری درباره پسرش گفت: "با صد جنجال و مشکل اقتصادی بچه ام را کلان کردم و روان کردم به کابل که درس بخواند در فاکولته که یک شخصیت شود و به جامعه خدمت کند."

با آنکه سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای جهانی بارها از طرف های درگیر جنگ در افغانستان خواسته اند تا به غیر نظامیان آسیب نرسانند اما با این هم غیر نظامیان زیادی در حمله های انتحاری و دیگر حمله ها جان هایشان را از دست می دهند.
این اظهارات در حالی مطرح میگردد که هفته گذشته سازمان ملل متحد آمار تکان دهنده ای از تلفات غیر نظامیان ارائه کرد
.
یوناما گزارش شش ماه نخست سال ۲۰۱۶ میلادی‎اش را دربارۀ تلفات غیرنظامیان در جنگ افغانستان دو شنبه گذشته پخش کرد و می‎گوید که در رازای این مدت ۵ هزار ۱۶۶ تن کشته شده و زخمی شدند که افزایش ۴ درصدی را درمقایسه به زمان مشابه سال ۲۰۱۵ نشان می‎دهد.

در این گزارش آمده است: «از آغاز شمارش تلفات افراد ملکی از سال ۲۰۰۹ بدینسو رقم متذکره نشان دهنده بلندترین رقم تلفات افراد ملکی بوده که یک سوم حصه آنرا اطفال تشکیل می‌دهد. مجموع ارقام تلفات افراد ملکی که توسط سازمان ملل متحد از اول ماه جنوری سال ۲۰۰۹ الی ۳۰ جون سال ۲۰۱۶ ثبت گردیده به ۶۳،۹۳۴ تن می‌رسد که از مجموع متذکره در حدود ۲۲،۹۴۱ تن آن کشته شده و ۴۰،۹۹۳ تن دیگر مجروح گردیده اند
.»
در این گزارش آمده است که از نُخست ماه جنوری تا آخر جون سال روان، بخش حقوق بشر دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان )یوناما( کشته شدن ۱،۶۰۱ تن و مجروح شدن ۳،۵۶۵ تن از افراد ملکی را ثبت نموده است. ارقام متذکره بیانگر ۴ درصد افزایش در آمار تلفات افراد ملکی در مقایسۀ شش ماه اول سال ۲۰۱۵ می‌باشد و نیز از سال ۲۰۰۹ میلادی بدینسو بلندترین رقم تلفات افراد ملکی را همین شش ماه بخود اختصاص داده است
.
گزارش می‎افزاید که تلفات امسال شامل ۱،۵۰۹ طفل ) ۳۸۸ تن کشته و ۱،۱۲۱ تن مجروح( می‌باشد، رقمی که رییس بخش حقوق بشر سازمان ملل متحد آنرا "هشدار دهنده و شرم آور " تلقی نموده؛ چون، به گونۀ مشخص از شروع شمارش تلفات افراد ملکی از سال ۲۰۰۹ به این طرف بیشترین رقم اطفال در همین شش ماه روان کشته و مجروح گردیده است
.
بر اساس این گزارش شمار تلفات زنان نیز به ۵۰۷ تن ) ۱۳۰ تن کشته و ۳۷۷ تن مجروح ( می‎رسد. با توجه به محدودیت‎های مربوط به متودولوژی یعنی روش تحلی ل استفاده شده در جمع آوری ارقام و نیز با موجودیت محدودیت‎ها در تشخیص جنسیت قربانیان حادثات، می‌توان گفت که رقم تلفات زنان قطعاً بطور مکمل گزارش داده نشده است