مقام‌های کمیسیون حقوق بشر افغانستان، اوضاع را در غزنی، نگران کننده می دانند و می‌گویند که در نبردهای چندروزه در این شهر، بخش‌های غیرنظامی مصون نبوده اند و دارایی های مردم نیز به تاراج رفته اند.

در همین حال، برخی از منابع به خبرنگاران طلوع نیوز در غزنی گفته اند که در نخستین ساعت های نبردها در این شهر، تنها بخشی از نیروهای دولتی در برابر طالبان مقاومت کردند و بیشتر بخش ها در حوزه دوم غزنی، به آسانی به دست طالبان افتادند. 

تا چند روز پیش، از ساختمانی که در یکی از چهارراه های مرکزی حوزه دوم شهر غزنی واقع شده است، همچون انباری برای نگهداری ساز و برگ های نظامی و وسایط نیروهای دولتی کار گرفته می شد؛ اما این انبار در شب حمله طالبان به غزنی در آتش سوخت و گزارش هایی از انتقال برخی از این تجهیزات و وسایط از سوی طالبان به بخش های دیگر غزنی، نیز پخش شده اند.

در این میان، باشنده گان محل به خبرنگاران طلوع نیوز در غزنی گفته اند که چند روز پیش از حمله طالبان بر شهر غزنی، ساز و برگ ها و وسایط دیگری هم به این انبار آورده شده بودند.

امید، یکی از این دکان داران که در حال پاک کاری نشانه های سوخته گی از دکانش است، می گوید:«به وضع این مردم هیچ توجهی نکرده اند. کُل مارکیت ها را شما می بینید که سوخته اند و به آتش کشیده شده اند.» 

به روز چهارشنبه، رییس جمهور غنی، در نشستی در کابل، از پیشرفت ها در عملیات نیروهای دولتی در غزنی یاد کرد.

او می افزاید:«قسمت عمده شهر غزنی تخلیه شده است، تنها حوزه خواجه بهلول معروف مانده است، قوای امنیتی و دفاعی ما مصروف استند، یک پلان واضح برای شان ترتیب شده است.»    
 
از سویی هم برخی از منابع می گویند که در شب حمله طالبان بر غزنی، برق شهر به گونه ناگهانی قطع شد و تا فردای آن شب، شبکه های مخابراتی نیز، یکی پی دیگری از کار افتادند.

در همین حال، از نبود واکنش شماری از نیروهای دولتی در پاسخ دهی به این حمله طالبان هم، انتقادهایی می شوند.

حمیدالله سروری، دبیر شورای ولایتی غزنی نیز به همین موضوع می پردازد:«وزارت داخله و وزارت دفاع در این زمینه مسوولیت دارند؛ ما بارها صدا کردیم که تشکیل موجوده نیروهای امنیتی در غزنی، نظر به اراضی غزنی و نظر به وضعیت امنیتی این ولایت، جوابگوی نیاز مندی نیست.»  
 
از سویی هم، فرید مشعل، فرمانده پولیس غزنی، به گونه یی بر این گفته ها می افزاید:«اگر ما غزنی را رها کنیم، در کابل هم نمی توانیم دوام بیاوریم! اگر کابل را رها کنیم، در شمال نمی توانیم! اگر آن جا را رها کنیم، در لوی پکتیا نمی توانیم! و اگر آن جا را هم رها کنیم، پس در لوی کندهار هم نمی توانیم!»

در این میان، چگونه گی وضعیت حقوق بشری در نبردهای اخیر در غزنی، بیشتر مایه نگرانی است.

چنان که از برجا بودن جسدهای قربانیان این نبردها در جاده ها، برای چند شبانه روز سخن گفته می شود.

موسی محمودی، کمیشنر کمیسیون مستقل حقوق بشر در این باره می گوید:«در آن جا از تلفات ملکی گرفته تا تخریب های گسترده، غارت اموال ملکی، حمله بر محلات ملکی و عامه، این اتفاقات صورت گرفته اند که همه نقض حقوق بشری و در بسیاری جهات مصداق جرایم جنگی استند.» 

هم زمان با این، سازمان ملل متحد نیز در خبرنامه یی، از اوضاع عمومی در غزنی ابراز نگرانی می کند و تأکید می ورزد که طرف درگیر، برای کارمندان امور بشری که آماده و علاقمند به عرضه کمک های ضروری به غزنی هستند، باید به گونه روشن ضمانت بدهند که در جریان انجام فعالیت های شان در این ولایت، مصونیت کامل خواهند داشت. 

در این خبرنامه آمده است که در هنگام نبردهای غزنی، از یک صد و ده تا یک صد و پنجاه زخمی، به شمول اعضای طرف های درگیر و غیرنظامیان، به شفاخانه غزنی آورده شده اند.