با وجود نگرانیها از نا امنیها و آیندۀ نا روشن ، شهروندان کشور برای نوروز به گونۀ چشم گیری آمادهگی میگیرند.
شهروندان کشور بزرگ داشت از نو روز را یک فرهنگ باستانی میدانند و میگویند که با آمادهگیهای ویژۀ نوروز و آغاز بهار را جشن خواهند گرفت.
فریبا- باشنده پایتخت گفت:«ماهی گرفته ایم جلیبی گرفته ایم، هفت میوه آماده کرده ایم...همین رواج مردم افغانستان است.»
سلطان حسین یک ماهی پز در شهر کابل گفت:«کار زیاد است مردم نوروزی می برند تا یک هفته دیگر هم ادامه دارد حتا به ولایت ها می برند. یعنی خانه بچه خیل اینجاست از دختر خیل در غزنی، قندهار، هلمند.»
ضیا گل زن کهن سالی که با پسر، عروس و نواده اش برای خرید آمده است میگوید:«سال خوش باشد برای همهگی سال بخیر باشد.»
امین الله با پسر جوانش که نامزد است برای خرید خوراکیها و شیرینی آمده اند تا برای عروسش نوروزی ببرند.
امین الله گفت:«لباس، انگشتر طلا، ماهی جلیبی، میوه خشک، میوه تازه همین چیز ها را آماده ساخته ایم.»
نقیب الله پسر این مرد می گوید:« نوروزی بردن رسم و رواج بسیار قدیمی است یک رسم است یک خوشی است میان فامیل ها رفت و امد را زیاد می سازد.»
آماده ساختن هفت میوه در بسیاری از خانه ها نماد دیگری از نوروز در افغانستان است.
بی بی خدیجه باشندۀ پایتخت گفت:«هر سال هفت میوه را آماده می سازم اولاد ها می گویند که هفت میوه باشد، دوستان می ایند، جلیبی و ماهی می گیریم روی دسترخوان می مانیم.»
جشن نوروز در بلخ رنگ دیگری دارد...آماده گیهای فراوان برای برافراشته شدن جندۀ زیارت سخی خلیفهی چهارم ادامه دارند.
گل مراد باشندۀ مزار میگوید:«صلح باشد، آرامش باشد مردم در آرامی بیایند بروند.»
شماری از بانوان در ولایت هرات با پختن سمنک که نماد دیگری از نوروز در افغانستان است، به استقبال این جشن باستانی می روند.
نوریه آریم باشندۀ هرات گفت:«این تجلیل یکی از نشانه های رشد گیاه، خیر و برکت و آمدن بهار است.»
از جشن نوروز در ولایتهای دیگر نیز با مراسم و سنتهای ویژهیی استقبال می شود. در بسیاری از ولایتها مردم از سالها بدینسو با پوشیدن لباسهای نو، بزکشی، رفتن به تفریح گاهها، نهال شانی و مراسم ویژهیی دیگری نوروز را تجلیل می کنند.