در یک هفتۀ اخیر حمله‌های هراس افگنان در کشور به صورت بی‌پیشنه‌یی افزایش یافته اند؛ از حملۀ گروهی طالبان بر شهر غزنی گرفته تا حملۀ این گروه در فاریاب، زابل و بغلان و نیز حملۀ انتحاری داعش در کابل.
بربنیاد آمارها، در این حمله‌ها نزدیک به یک هزار تن از نیروهای امنیتی و غیرنظامیان در کشور کشته و زخمی شده‌اند.
شماری از آگاهان سیاسی در کشور، در واکنش به این حمله‌ها حکومت را به ناکارایی و کم کاری متهم می‌سازند. احمد ولی مسعود، رییس بنیاد احمد شاه مسعود و یکی از منتقدان حکومت در این باره می‌گوید: «متأسفانه که در بازی‌های کوچک سیاسی باند بازی و کارهای کوچک مصروف استند و دخیل استند و متأسفانه که رهبری حکومت در پیشبرد برنامه های استراتیژی خود حتا از این حالت بحرانی می‌خواهد که به نفع خود استفاده کند که دردآور است.»
برخی دیگر از آگاهان امور سیاسی به این باور استند که هرگاه حکومت خلاهای کنونی در نهادهای امنیتی را از رهگذر مدیریت و استخبارات جدی نگیرد، اوضاع امنیتی کشور از این هم بدتر خواهدشد.
اسدالله ولوالجی، اظهار داشت: «در یک جنگ عادی هم کمک می‌خواهند. وقتی که این موضوع پخش می شود هنوز هم دشمن دلیر تر می شه که آنان ترس دارند.»
مردم نیز از حکومت می‌خواهند که مسؤولیت های خود را در برابر شهروندان کشور ادا نماید.
خالق داد، یکی از شهروندان گفت: «اینان مسؤولیت‌های خود را درست انجام نداده اند.»
علی، باشندۀ کابل نیز بیان داشت: «حکومت وحدت ملی توافق نامه امنیتی را امضا کرد اما این پیمان امنیتی چقدر مصونیت به مردم آورد؟»
اما، حکومت گفته است که فعالیت در حدود بیست گروه هراس افگن در کشور در برابر نیروهای امنیتی چالش است و نهادهای امنیتی می کوشند تا به نابه سامانی های کنونی پایان دهند.