شش هفته پیش، جنگجویان طالبان شبانه خود شان را به بخش‌هایی از شهر فراه رسانیدند و بر پاسگاه های نیروهای دولتی یورش بردند.
پس از ساعت‌ها درگیری با نیروهای امنیتی، آنان موفق شدند بخش‌هایی از شهر را برای ساعاتی در اختیار شان درآورند.
عبدالوهاب، یکی از سربازان پولیس است که در یکی از دروازه‌های شهر فراه مأموریت دارد. او می‌گوید در هنگام حملۀ طالبان بر شهر، جنگجویان این گروه به سوی پاسگاه آنان نیامدند و پسان‌ها آنان فهمیدند که طالبان از راه‌های دیگری داخل شهر شده بودند.
این سرباز پولیس که می‌گوید چند ماه است معاش نگرفته عوامل مختلف را در سقوط بخش‌هایی از شهر فراه به دست طالبان دخیل می‌داند: «کسی است که پنج ماه، کسی است که شش ماه، کسی است که سه ماه، دوماه، در این جا ایفای وظیفه می کند و تا حال معاشات خود را ندیده ام و تنها برای ما وعده های چرب داده می شود.»
وحیدالله پیکان، سرباز دیگر پولیس در این دروازه نیز می‌گوید: «اگر چهار نفر سرباز یا پنج نفر سرباز به خاطر امتیازات و معاشش نباشد که همین وظیفه خود را ترک کند برای دولت چقدر مشکل است!»
اما نجیب دانش، سخن‌گوی وزارت داخله در این باره می‌گوید: «ما در تعدادی از ساحات برای نیروهای ما، حدود سه ماه معاش شان باقی مانده بود از گذشته که دلیلش هم عدم ثبت شان روی سیستم وزارت امور داخله یا سیستم بایومتریک بود.»
یافته‌های طلوع نیوز از ولایت فراه نشان می‌دهند که عواملی چون ناهماهنگی میان نیروهای دولتی در این ولایت و نیز کمبود نیرو و تجهیزات، باعث سقوط اخیر بخش هایی از شهر فراه به دست طالبان شدند.
بربنیاد این یافتهها، گروه‌های مخالف مسلح دولت با حضور گسترده در این ولایت، می‌کوشند به چند بخش کشور راه داشته باشند.
سندهایی که دست داشتۀ طلوع نیوز نشان می‌دهند که هفتهها پیش از حمله طالبان بر شهر فراه، نهادهای دولتی در این ولایت، از بهر آسیب شناسی امنیتی در فراه دست به کار شده بودند.
بربنیاد این سندها، پیش از حمله طالبان هم، منابع امنیتی از کاستی ها در عملی شدن برنامه امنیتی فراه و افزایش حضور طالبان در اطراف این شهر هشدار داده بودند و نیز مسایلی را چون کمبود تجهیزات و دیر رسیدن تنخواه سربازان، دردسرساز شناخته بودند.
محمد رادمنش، معاون سخن‌گوی وزارت دفاع ملی اما در بارۀ سقوط بخش‌های فراه به دست طالبان این‌گونه دیدگاه دارد: «در جنگ فراه، چون جنگ خودش یک وسیله برای به وجود آوردن ناهماهنگی هاست، در شهر فراه تحمیل شد؛ اما بعداً قطعات ما با هماهنگی توانستند دشمن را از ولایت فراه بیرون بکشند.»
در چنین اوضاعی، مقام‌های محلی ولایت فراه می پذیرند که طالبان، از ماه ها پیش به دنبال افزایش حضور شان در فراه برآمده اند و این ولایت را به یکی از مرکزهای بزرگ جنگی شان در افغانستان مبدل ساخته اند.
عبدالبصیر سالنگی، والی فراه در این باره می‌گوید: «در ولسوالی پشت رود، اگر در یک قسمت ما استیم، در استقامت ولسوالی و یک قسمت شهر و بازارش و در این قسمت ها اگر ما استیم، در اطرافش آنان استند. اگر ما در ولسوالی بالا بلوک در شاهراه فراه رود و خود ولسوالی که قبلاً در شاهراه فرارود بود و حالا در یک استقامت خود بالابلوک منتقل شده است، ما اگر در دو سه نقطه استیم، باز در قریه ها و قصبات دشمن است. اگر ما در ولسوالی گلستان در یک قسمتش استیم، در بیشترینش باز آنان استند. اگر ما در خاک سفید یک در یک قسمت استیم، باز در قسمت های دیگر استند. یعنی دشمن در گلستان و بالا بلوک بیشتر است و حمله ها را هم بیشتر از همین ولسوالی ها انجام می دهند.»
با گذشت شش هفته از جنگ در داخل شهر فراه، نیروهای دولتی در بخش‌هایی که گواه این نبرد بودند، بیشتر شده اند و برای برگشت این شهر به آرامش کامل، می‌کوشند.