یک کاروان صلح‌خواهان روز دوشنبه (۴ سرطان) از ولایت کنر نیز با پای پیاده به‌سوی کابل حرکت کرد.
  
هدف از این حرکت مدنی، پشتیبانی از خواست‌های صلح‌جویانه حرکت مردمی صلح است که از ولایت هلمند به کابل آمده‌است.
 
در کنار این، از پاکستان نیز گروهی از جوانان مهاجر کشور به کابل آمده‌اند و می‌گویند که هدف‌شان رسانیدن پیام صلح است.
 
این درحالی است که در دومین‌روز گردآمدن اعضای کاروان صلح‌خواهان هلمند دربرابر دفتر سازمان ملل در کابل، صلح‌خواهان پاسخ سازمان ملل را برای حل معضل جنگ و پایان‌دادن به خشونت‌ها در افغانستان قانع‌کننده نمی‌دانند و بر اقدامات در این راستا تأکید می‌ورزند.
 
روز دوشنبه، پس‌از آن‌که اعضای کاروان صلح‌خواهان، اعتراض سه‌روزه‌ی‌شان را در برابر دفتر سازمان ملل در کابل آغاز کردند، این دفتر از خواست‌های آنان استقبال کرد.
 
از آغاز اعتراض‌های این صلح‌خواهان، اکنون سه‌ماه می‌گذرد. در سوم ماه حمل بود که یک ورزشگاه در شهر لشکرگاه ولایت هلمند آماج حمله‌ی هراس‌افگنی قرار گرفت و در آن شانزده تن جان باختند و بیش‌از ۵۰تن دیگر زخمی شدند.
 
پس‌ازاین رویداد، جوانان در هلمند در اعتراض به حمله‌های هراس‌افگنی و برقراری آتش‌بس، اعتراض‌های‌شان را آغاز کردند.
 
از آن زمان تاکنون، این صلح‌خواهان روش‌های اعتراضی متفاوتی را برای دست‌یابی به خواست‌های‌شان امتحان کرده‌اند.
 
از تحصن در ولسوالی‌های هلمند گرفته تا پیاده پیمودن مسیر هلمند – کابل و اکنون‌هم دربرابر دفتر سازمان ملل متحد در کابل گردهم آمده‌اند.
 
این صلح‌خواهان، می‎گویند تا زمانی‌که به خواست‌های‌شان پاسخ مثبت داده نشود، به حرکت‌های‌شان ادامه خواهند داد.
 
محمد نیک‌زاده، مسؤول مالی حرکت مردمی صلح، می‌گوید که از آغاز این حرکت تاکنون نان آب آنان به دوش مردم بوده و باشنده‌گان کابل نیز آنان را هم از لحاظ مالی کمک کرده‌است.
 
آقای نیک‌زاده، می‌افزاید که بارها از سوی حکومت گفته شده‌است که به آنان پول و نان فراهم شود، اما این حرکت به چنین خواست‌های حکومت پاسخ رد داده‌است.
 
با این‌همه، طالبان در اعلامیه‌‍یی، این حرکت مردمی صلح را یک دسیسه‌ی امریکایی می‌دانند.
 
این، دومین روز است که حرکت مردمی صلح در برابر دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در کابل، فریادهای صلح‌جویانه سر می‌دهند و قرار است که این روند سه‌روز ادامه یابد.
 
پس‌از دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در کابل، قراراست که این صلح‌خواهان دربرابر سفارت‌های کشورهای به‌گفته‎ی آنان دخیل در جنگ افغانستان، نیز با پیام‌های صلح‌جویانه‌شان گرد بیایند.