شماری از اعضای مجلس نماینده‌گان و آگاهان امور سیاسی، از آنچه که افزایش بی اعتمادی میان مسؤولان بلند پایه حکومتی میگوید ابراز نگرانی میکنند و این وضعیت را برای آیندۀ کشور خطرناک توصیف میکنند.
این آگاهان به این باور اند که افزایش بی اعتمادی و تنشها میان مسؤولان حکومتی، افغانستان را با بحرانهای جدی رو بهرو میسازد. آنان از این مسؤولان میخواهند که باید با تفاهم همدیگر، برای کاستیهای کنونی حکومت، راه حل پیدا کنند.
قاضی عبدالرحیم، یک عضو مجلس نماینده‌گان در این باره بیان داشت: «هر زمانی که در هر نهادی، اعتماد درونی نبوده باشد و اختلاف درونی داشته باشد، باعث این میشود که آن اداره طبعأ ناکام میباشد.»
طوفان وزیری، آگاه مسایل سیاسی نیز در این باره اظهار داشت: «این حالت، یک حالت خطرناک است و حکومت باید در این وقت یک اجماع سیاسی را فرا بخواند.»
این نگرانیها در حالی ابراز میشوند که پیش از این شماری از اعضای بلند پایۀ حکومت، به شمول عطا محمد نور والی بلخ، محمد محقق، معاون رییس اجراییه و صلاح الدین ربانی، سر پرست وزارت خارجه، رییس جمهور و شماری دیگری را که از آنان به عنوان «حلقۀ خاص» نام میبرند، متهم به انحصار گرایی در حکومت متهم کرده اند.
صلاح الدین ربانی سرپرست وزارت امور خارجه در این باره گفته بود: «رهبری ادارات امنیتی حکومت وحدت ملی، از کفایت و ارادۀ لازم در جهت تأمین جان شهروندان کشور و مبارزه علیه شبکههای تروریستی برخوردار نیستند.»
محمد محقق، معاون دوم ریاست اجراییه نیز انتقادهایش را اینگونه بیان کرده است: «در خود ساختار حکومت هم، زیاد موفق نیستند. عناصر که بتواند با یک مهارت لازم این (حملات) را دفع کند.»
عطا محمد نور، والی بلخ در سخنرانیاش در مراسم ادای نماز عید سعید فطر در بلخ، نیز گفته بود: «اگر اصلاحات در تمام عرصهها نیاید و اصلاحات در ارگانهای کشفی و امنیتی نیاید، کشور رفتنش به طرف بحران حتمی است.»
این درحالیست که حکومت، از این مقامهای حکومتی میخواهد که مسؤولانه سخن بگویند.
دواخان مینه پال، معاون سخنگوی ریاست جمهوری در این باره بیان داشت: «جمهور بر اصل مشارکت و مشوره باور دارد، ما آرزو داریم که تمام سیاسیون در کشور مسؤولانه و با روحیهیی ملی، در آوردن اصلاحات سهم بگیرند و مسؤولیت شان را اداء کنند.»
از سویی دیگر، برخی از آگاهان، انتقاد شماری از مسؤولان حکومتی را از رهبری نظام، امتیاز طلبی و زورگویی میدانند.
عبدالجبارقهرمان، یک عضو مجلس نماینده‌گان اظهار داشت: «مشکل اصلی مسایل شخصی است؛ در زمان حامد کرزی، وی این هنر را داشت که با دادن امنتیاز، همه را قناعت بدهد، اما رییس جمهور غنی برای کسی امتیاز نمیدهد.»
مطیع الله خروتی، آگاۀ مسایل سیاسی نیز در این باره افزود: «این کارها در از درون و از طرف اعضای حکومت صورت میگیرد- که یک نوع قلدرگویی است به اصطلاح آنها، و از آدرس زور صحبت کردن است.»
سیاستگران در داخل و بیرون از حکومت، گاه گاهی بر کارکردهای رییس جمهور و رییس اجراییه انتقاد کرده اند و باور دارند که سران حکومت تلاش میکنند قدرت را در انحصار خود داشته باشند و به خواستهای اصلاحی دیگران توجه نمیکند؛ اما حکومت تأکید می ورزد آنچه که تا کنون انجام داده است، برای آوردن اصلاحات بوده و روند اصلاحات همچنان ادامه دارد.