خانواده های قربانیان مسجد امام زمان، حکومت را در تأمین امنیت شهروندان کشور به بی پروایی متهم می سازند و از مردم می خواهند که خود در تأمین امنیت، با نیروهای امنیتی همکاری کنند.
باشنده گان دشت برچی کابل می گویند که در حملۀ جمعه شب بر ای مسجد، هفتاد تن جان باختند. آنان، تأکید دارند که دیگر نباید اجازه داده شود تا این حمله های تکرار شوند.
فریدالله امانی، از بستگان یکی از قربانیان این حمله، گفت: «این ها می خواهند نفاق ملی را راه بیاندازند، آن ها دشمنان مردم افغانستان اند. آنها هیچ نفاقی را راه اندازی کرده نمی توانند، همه ما یک مشت استیم.»
سید سکندر فاطمی، جوان سی و پنج ساله که در رویداد جمعه شب در مسجد امام زمان جان باخت پزشک بود. از او چهار فرزند به جا مانده است؛ فروهر، بزرگترین فرزند سید سکندر است.
با جان باختن سید سکندر، همسرش مانده است و بار گران زنده گی.
سید یعقوب شاه، برادر سید سکندر می گوید: «خانمش جوان است، کودکانش خورد استند؛ هرچند این ها اولاد ما است و ما کوشش نهایی می کنیم که بهتر از اولادهای خود به این ها رسیده گی کنیم، اما طبعأ فامیل های شهدا توقع دارند که دولت همرای شان همکاری کند.»
اسدالله از بستگان سید سکندر که دانش آموز بود نیز در این رویداد جان باخته است. اسدالله در مقطع کارشناسی ارشد در حقوق بود. بستگان قربانیان انتقاد می کنند که شماری از زخمیان این رویداد به علت کم کاری در رساندن خدمات بهداشتی، جان باختند.
سید عبدالحمید موسوی، از بستگان سید سکندر می افزاید: «یک جوان ما که محصل بود، ماستری می خواند؛ او مظلومانه با داکتر فاطمی شهید شدند.»
پس از حمله بر نمازگزاران بر مسجد امام زمان در خیرخانه کابل، این خونین ترین حمله در کابل است. گواهان رویداد می گویند که در هنگام این حمله، در حدود یک صد و سی نمازگزار در این مسجد حضور داشتند و از این میان هفتاد نمازگزار جان باختند.