یک روز پس از برگزاری کنسرت کابل که مخالفانی هم داشت، فعالان عرصه موسیقی و جامعه مدنی، از افزایش چالشها، فراراۀ کارهای فرهنگی و هنری در کشور، سخن میگویند.
آنان، فشارها بر فرهنگیان و هنرمندان را در کشور، گونهیی عقب گرد افغانستان به دو دهه قبل میدانند.
لیلا جعفری، فعال جامعه مدنی در این باره گفت: «گویا برگۀ تاریخ دارد برای مردم افغانستان تکرار میشود! اما، ما این بار نباید بگذاریم که دموکراسی و برابری انسانی و جنسیتی و مدرن شدن، با شکست مواجه شود.»
این درحالی است که در روزهای پیش، یک برنامۀ فرهنگی در سمنگان که موسیقی و دوچرخه سواری دختران، بخش هایی از آن بودند، به علت مخالفت هایی در این ولایت، برگزار نشد.
یاسین نگاه، نویسنده اظهار داشت:«در روشنایی قانون اساسی افغانستان، در روشنایی دموکراسی، با سوء استفاده از امکان ها و آزادی بیانی که وجود دارد، در فضاهای شبکه های اجتماعی، تفکر بنیادگرایانه، تفکر طالبانی، تفکر داعشی و تفکر تروریستی را این ها ترویج می کنند.»
اما، کنسرت شنبه شب در کابل، همانند روزها و شب های پیش از برگزاری آن، هنوز هم بحث برانگیز است؛ اما حالا بیشتر مخالفان پا پس کشیده اند و این هواداران اند که از پیروزی گپ می زنند.
خدیجه خاوری که چهل سال از کشورش دور بوده است، با دو دختر عکاس و فعال جامعه مدنی اش، به این کنسرت رفته بود.
خدیجه تصریح کرد: «همه چیز افغانستان خوب است! خیلی خوشحالم، همه چیز را دیدم، چه نظامیان کشورم را، چه امنیتش را در کنسرت دیشب، از همه چیزش خَشنودم.»
سهیلا جعفری، عکاس نیز افزود: «هدف های جدیدی پیدا کردم تا بتوانم مثل آریانا، سدها را کنار بزنم!»
قرار بود، کنسرت کابل، در ورزشگاه غازی برگزار شود؛ اما مخالفت ها با این برنامۀ موسیقی، باعث شد که گارنیزیون کابل از تهدیدهایی که متوجه این کنسرت بودند، هشدار بدهد و در نهایت، این کنسرت در هوتل انترکانتنینتال برگزار شد.