وزارت مهاجران و عودت‌کننده‌گان می‌گوید که از میان ۵۵۰ هزار بی‌جاشدۀ داخلی، امسال تنها ۷۲ هزار تن آنان دوباره به ولایت‌های شان برگشته‌اند.
این وزارت می‌افزاید که وضع بی‌جاشده‌گان داخلی قناعت‌بخش نیست و بر ادامۀ کمک‌های نهادهای مددرسان به این بی‌جاشده‌گان تأکید می‌ورزد.
اسلام‌الدین جرئت، سخنگوی وزارت مهاجران و عودت‌کننده‌گان، می‌گوید: «تنها در کابل بیش‌از ۷۰۰۰ خانواده بی‌جاشده داریم که بسیاری از آن کمک‌ها را از قبیل مواد غذایی، کمپل و پول نقد دریافت کردند.»
کاغذ و پلاستیک می‌سوزانم تا گرم شویم
محمد نور که سه ماه پیش از ولایت کندز به کابل آمده بود، با همسر و هشت کودکش در وضع بدی به سر می‌برد.
محمد نور می‌گوید: «این‌جا آمده‌ایم و به امید خداوند نشسته‌ایم؛ کسی کمک نمی‌کند، همه دار و ندار خود را از دست دادیم. در دیگ چیزی برای خوردن نداریم، تنها کودکان را با جوشاندن آب فریب می‌دهیم.»
کلیمه، دختر محمدنور، می‌گوید: «ما به بیرون می‌رویم و کاغذ‌ها و پلاستیک‌ها را جمع می‌کنیم و می‌آوریم؛ بخاری را روشن می‌کنیم تا خود را گرم کنیم.»
امسال ولایت‌های کندز، هلمند، ننگرهار، فراه، ارزگان، فاریاب، غزنی، سرپل، پکتیا، بغلان و بادغیس، بیشترین بی‌جاشده‌گان داخلی را داشته‌اند. در این سال ۵۵۰ هزار شهروند کشور بی‌جا شده‌اند و شمار همه بی‌جاشده‌گان در کشور به یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن می‌رسد.