وزارت دفاع امریكا از پشتیبانی‌های اقتصادی، پزشکی و مدنی از دهلی نو به افغانستان استقبال كرده و به كنگرۀ امریكا گفته‌است كه هند «با اعتمادترین شریک منطقه‌یی» افغانستان است.
پنتاگون در گزارش خود به کنگرۀ با عنوان «افزایش امنیت و ثبات در افغانستان» گفت: «هند با اعتمادترین شریک منطقه‌یی افغانستان و بزرگترین کمک‌کنندۀ کمک‌های توسعه در منطقه است.»
روزنامۀ تایمز هندیا گزارش داده‌است که این کمک‌ها شامل پروژه‌های توسعه‌یی انسانی مانند بند دوستی افغانستان و هند و ساختمان مجلس نماینده‌گان است.
هند همچنان گفته‌است که فرصت‌های آموزشی چشم‌گیری را برای افسران افغانستان و کارکنان فراهم می‌کند و بارها پیشنهاد افزایش بار تقسیم بار خود را برای افغانستان داده‌است که افزون‌بر آن، دست‌کم ۱۳۰ شهروند افغانستان هر سال به هند سفر می‌کنند تا برنامه‌های نظامی و برنامه‌های گونه‌گونی را به‌راه اندازند.
پنتاگون می‌افزاید که هند همچنین کمک‌های امنیتی محدودی به‌ویژه چهار هواپیمای (می-۳۵) را، تاکنون اهدا کرده‌است.
پنتاگون در این گزارش نگاشته‌است: «راهبرد تازۀ آسیای جنوبی، پیوندمان با هند را برجسته کرد و از هند خواست تا کمک‌های بیشتری به تلاش‌های بین‌المللی در افغانستان بکند. ایالات متحده از پشتیبانی بیشتری اقتصادی، پزشکی و مدنی هند به افغانستان، پشتیبانی می‌کند.»
این نخستین گزارش پنتاگون به کنگره، پس‌از اعلام راهبرد تازۀ دونالد ترمپ، رییس‌جمهور امریکا، در ماه آگوست سال روان میلادی پیرامون افغانستان و جنوب آسیا است.
«هدف‌مان در افغانستان همچنان پابرجاست: جلوگیری از مبدل‌شدن دوبارۀ افغانستان به یک پناهگاه امن که گروه‌های هراسافگنی از آن بتوانند حملاتی را بر ایالات متحده و متحدان یا شهروندان‌مان در خارج از کشور برنامه‌ریزی و اجرا کنند. برای انجام این کار، ما همچنان از شرکای افغان‌مان پشتیبانی می‌کنیم و آموزش، مشاوره و کمک به نهادهای نظامی و حکومتی را، ادامه می‌دهیم.»
تحت این راهبرد تازه، ایالات متحده همچنان از دولت افغانستان و نیروهای امنیتی در مبارزه با طالبان، القاعده، داعش عراق و دیگر شورشیان و هراس‌افگنان پشیبانی می‌کند تا دولت افغانستان را تقویت کند و از بازگشت افغانستان به پناهگاه‌های امن هراسافگنی جلوگیری کند.
این گزارش روشن می‌سازد که راهبرد تازه به این معنا نیست که بازگشتی به عملیات جنگی زیر رهبری ایالات متحده باشد، بل کلید موفقیت در بهبود توانایی‌های نیروهای امنیتی افغانستان است و اجازه می‌دهد تا آنان (نیروی‌های افغانستان) در مبارزه علیه طالبان، خود رهبری کنند.