شماری ازکارگران در کارخانههای پارکهای صنعتی پایتخت گفتهاند که آنان با حقوق کمتراز ۵ هزار افغانی در ماه، روزانه ۱۲ ساعت کار میکنند.
این کارمندان همچنان تأکید کردهاند که به علت نبود کارناگذیر اند با این حقوق ناچیز کارهای شاق انجام دهند.
ازسویی هم، شماری ازکارخانه داران میگویند که به علت افزایش بیکاری در کشور، شماری از کارخانه داران، کارگران را با حقوق اندک به کار میگارند.
عبدالرحمان، یک جوانی که به گفتۀ خودش با یک خانواده ۱۳ نفری به تازهگی از پاکستان برگشته است، اکنون در یکی از کارخانههای پارکهای صنعتی پلچرخی با مزد ماهانه ۵۵۰۰ افغانی ماهانه، ۱۲ ساعت در روز کار میکند.
وی میگوید که درحال حاضردر یکی از خانههای نزدیکانش زندهگی میکند و ناگذیراست که با همین حقوق ماهانۀ ناچیز بسازد.
وی می افزاید: «من در خانوادهام یگانه فردی هستم که کار میکنم، توان کرایۀ خانه را نداشتیم، اما یکی از نزدیکانم برای ما کمک کرد و درخانۀ خود برای ما جا داد.»
شیرزاد یوسفزی، مسؤول مالی یکی از کارخانههای ذوب آهن در پارکهای صنعتی پلچرخی، گفت: «هستند شماری از کارخانه داران که برای افراد بیکار به مشکل کار میدهند و به همین علت است که شماری از افراد با حقوق بسیار کم استخدام میشوند،همین اکنون دریک هفته برای ما تا ۱۵ نفر مراجعه میکنند، اما ما نمیتوانیم که به همۀ آنها کار بدهیم.»
ضیاءالله که یک کارگر کار خانۀ ذوب آهن، گفت: «من از ننگرهار در جستجوی کار به اینجا آمدهام و اکنون ناگذیربا این حقوق کم بسازم و کارهای شاق انجام دهم، من اکنون روزانه ۱۲ ساعت کار میکنم و شب روز در اینجا هستم.»
این درحالیست که اتحادیۀ کارگران کشور با نگرانی ازعملی نشدن قانون کار، کارکردهای وزارت کار و امور اجتماعی راسخت انتقاد میکنند.
این اتحادیه میافزاید که شماری از کار فرما یان، به علت بیپروایی وزارت کار و امور اجتماعی، از ناگذیریهای کارگران در کشوراستفاده سو میکنند.