سجاد، کودک سه سالۀ که از سوی هراس افگنان در آغوش مادرش زخمی شده است، اکنون با کمک باشنده گان ولایت سرپل، برای درمان به کابل آورده شده است.

برادر این کودک می‎گوید که مادر و پدرش در میرزااولنگ کشته شدند و اکنون خواهران و برادرانش بی سرپرست استند.

این نوجوان می‎گوید که همه دار و ندار شان را از دست داده اند، اما اگر حکومت امنیت را در روستای میرزااولنگ تأمین کند، شاید بتوانند در آنجا زنده گی کنند.

سجاد سه ساله، هنگامی که در آغوش مادرش بود و از میرزااولنگ به سوی مرکز سرپل فرار می کردند زخمی شد.

نخست گلوله یی به دست مادرش خورد وهمین گلوله از ناحیۀ کمر سجاد گذشت و قلب مادرش را شکافت.

سجاد، اکنون درد می کشد و خطر فلج شدنش وجود دارد.

خیر محمد، مامای سجاد در این باره گفت: «پدر سجاد که دید خانمش در خون غرق است، به طالبان گفت که یک خط بدهید که من این زخمیان را به شفاخانه ببرم، آن ها گفتند که برو از قوماندان خط بگیر وقتی بالا رفت که پیش قوماندان برود، از پشت او را هم به مرمی زدند و کشتند.»

سجاد دو برادر پانزده و سیزده  ساله و نیز دو خواهر دوازده و هفت ساله دارد؛  قدرت الله برادر بزرگ سجاد می گوید که پدرش آموزگار مکتب بود و کودکان را آموزش می‎داد و هزینه زنده گی شان از چند جریب زمین و باغ تأمین می شد.

قدرت الله، افزود: «حالی دیگه هیچ چیزی نیست، ما همه چیزمان در میرزااولنگ ماند و تنها با یک پیراهن تنبان آمدیم، حالی چیزی نداریم.»

قدرت الله می‎گوید که هراس افگنان در روزهای نخست دست یابی بر این روستا، آنان را مجبور می ساختند تا برای هراس افگنان مهمات انتقال بدهند.

باشنده گان دره میرزااولنگ قصه های درد ناکی از لحظه های کشته و زخمی شدن نزدیکان شان از سوی هراس افگنان دارند و  فاجعه را در این روستای سرپل درد ناک تر از آنچه که پیش از این گزارش شده است بازگو می کنند.

سه هفته پیش هراس افگنان بر درۀ میرزااولنگ ولسوالی صیاد ولایت سرپل حمله کردند و سی و شش تن به شمول غیرنظامیان را کشتند.